Το κορίτσι με την κοτσίδα: ένα μικρό μάθημα για την αλλαγή

Στο κέντρο της Αθήνας, στην Οδό Πανεπιστημίου, υπάρχει ένα γωνιακό καφέ που συχνά αποτελεί τον προορισμό μου πριν ξεκινήσω την ημέρα μου στο γραφείο. Στη γωνία αυτή, βρίσκεται το κορίτσι με την κοτσίδα. Καθημερινά, είναι εκεί, στη θέση της, με προθυμία και ευγένεια, έτοιμη να εξυπηρετήσει τους πελάτες της.

«Καλημέρα, πώς είσαι σήμερα;» τη ρώτησα μια μέρα.

Η απάντησή της ήταν σύντομη και φαινομενικά απλή:

«Τα ίδια… δεν αλλάζει και τίποτα…».

Έξι λέξεις. Αυτές οι έξι λέξεις, ωστόσο, φέρουν μαζί τους ένα βάρος, ένα βάθος, που μόνο αν αφιερώσεις λίγο χρόνο για να σκεφτείς μπορείς να κατανοήσεις.

Η απάντηση αυτή μου έφερε στο νου την εικόνα ενός θεατή που περιμένει παθητικά να δει την αλλαγή να έρχεται από μόνη της, σαν ένα ανέλπιστο δώρο. Περιμένουμε να έρθει η αλλαγή, χωρίς να κάνουμε τίποτα για να τη φέρουμε κοντά μας. Αλλά η αλήθεια είναι ότι η αλλαγή δεν έρχεται ποτέ αν δεν τη φέρουμε εμείς οι ίδιοι στη ζωή μας.

Είναι εύκολο να βυθιστούμε στη ρουτίνα της καθημερινότητας και να πιστεύουμε ότι τα πράγματα θα αλλάξουν από μόνα τους. Να προσδοκούμε ότι κάτι θα συμβεί τυχαία και θα φέρει νέα δεδομένα στη ζωή μας.

Κάθε μέρα περνάω από το γωνιακό καφέ και φεύγοντας, ακολουθώ μια διαφορετική διαδρομή. Ο προορισμός μου μπορεί να είναι ο ίδιος, αλλά οι δρόμοι που οδηγούν σε αυτόν είναι πολλοί και διαφορετικοί. Αυτή την απλή αλλαγή πορείας την έχω ως ανάγκη για να μου υπενθυμίζει ότι η ζωή είναι γεμάτη από εναλλακτικές διαδρομές και δυνατότητες.

Αυτό που μπορούμε να μάθουμε από την καθημερινή μας αλληλεπίδραση με τον κόσμο γύρω μας, είναι ότι τίποτα δεν πρόκειται να αλλάξει αν δεν αποφασίσουμε να κάνουμε εμείς την αλλαγή. Τίποτα δεν θα διαφοροποιηθεί αν εμείς δεν προσπαθήσουμε, δεν κοπιάσουμε γι αυτό. Αν περιμένουμε την ιδανική στιγμή ή τις συνθήκες για να δούμε κάτι διαφορετικό στη ζωή μας, μπορεί να χάσουμε πολύτιμο χρόνο.

Αντιθέτως, μπορούμε να επενδύσουμε τον χρόνο μας σε πράξεις που θα μας οδηγήσουν πιο κοντά στους στόχους μας. Εξετάζοντας κάθε μέρα ως μια ευκαιρία να κάνουμε μικρές αλλαγές και να δοκιμάσουμε νέες διαδρομές, μπορούμε να φέρουμε τη θετική αλλαγή που επιθυμούμε.

Ας δοκιμάσουμε να περπατήσουμε όλους τους δρόμους που οδηγούν εκεί που θέλουμε να φτάσουμε. Ας μην αφήνουμε το χρόνο να κυλά αναξιοποίητος. Υπάρχει πάντα μια νέα κατεύθυνση να εξερευνήσουμε, ένα νέο μονοπάτι να ακολουθήσουμε. Κάθε στιγμή είναι μια ευκαιρία για να ξεκινήσουμε κάτι νέο και να ανακαλύψουμε διαφορετικούς δρόμους, που μπορεί να οδηγήσουν σε ό,τι πραγματικά επιθυμούμε.

Δήμητρα Ζυγούρη